ساعات پاسخگویی

شنبه تا چهارشنبه : ۸:۳۰ - ۱۷:۰۰ پنج شنبه : ۸:۳۰ - ۱۲:۳۰

تماس با ما

۰۲۱۴۴۲۴۷۵۳۵

بررسی مشکلات عملیاتی لوله های پلی اتیلن توزیع گاز و آب

صفحه اصلی  »  بلاگ   »   بررسی مشکلات عملیاتی لوله های پلی اتیلن توزیع گاز و آب

بررسی مشکلات عملیاتی لوله های پلی اتیلن توزیع گاز و آب

استفاده از لوله های پلی اتیلن در شبکه های توزیع آب و گاز دنیا از حدود ۵۰ سال قبل رایج است. عواملی نظیر کویری بودن مساحت زیادی از ایران و اینکه ایران دومین تولید کننده گاز دنیاست, سبب شدند تا در کشورمان از حدود دو دهه ی قبل, اقدامات عملی و اجرایی استفاده از لوله های پلی اتیلن در شبکه های  توزیع آب و گاز آغاز گردد, در حالیکه مطالعات علمی اولیه مربوط به این موضوع به سال های قبل از آن باز می گردد. به طوری که علاوه بر افزایش میزان کاربرد لوله های پلی اتیلن, میزان لوله های غیر فولادی از قبیل چدن کاهش یافته و به وسیله لوله پلی اتیلن جایگزین شده است.

بر اساس تحقیقات انجام شده استان های کرمان, تهران خراسان مازندران  و فارس به ترتیب دارای بیشترین میزان استفاده از لوله های پلی اتیلن می باشند و در استان خوزستان بر اساس صلاحدید مسئولان محترم شرکت گاز این استان, تا کنون از لوله های پلی اتیلن استفاده نشده است.

مزایا خرید لوله پلی اتیلن

از مهمترین مزایای خرید لوله پلی اتیلن آبرسانی در مقایسه با لوله های فولادی میتوان به سرعت و سهولت در اجرا, آموزش ساده, مقرون به صرفه بودن و مهم تر از همه عدم خوردگی و در نتیجه عدم نیاز به پوشش و حفاظت از زنگ اشاره کرد. با توجه به مراتب فوق و نیز با درنظر گرفتن معضلات و مشکلات موجود در اجرا و نگهداری لوله های فولادی, استفاده از لوله های پلی اتیلن در شبکه های توزیع گاز بدون هیچ گونه تامل و تردیدی منطقی به نظر میرسد.

اما به هر حال لازم است در خصوص شناسایی مشکلات و معضلات خاص لوله های پلی اتیلن و اتخاذ تدابیر لازم در مواجهه و برخورد با این مسائل احتمالی با رویکردی پیشگام و نگرشی پیشگیرانه اقدام نمود.

در این مقاله دو مورد از مشکلات بالقوه درلوله های پلی اتیلن  یعنی:
۱- آثار الکتریسیته‌ ی ساکن بر لوله ها
۲-صدمه دیدن لوله های پلی اتیلن توسط جوندگان (موش و موریانه) و به طور مشخص موش ها مورد بررسی قرار میگیرد.

آثار الکتریسیته ساکن بر لوله های پلی اتیلن حامل گاز

الف): احتمال بروز انفجار و آتش سوزی ناشی از جرقه

در لوله های پلی اتیلن تولید یا ایجاد الکتریسیته ی ساکن امری بدیهی و پذیرفته شده است چراکه پلی اتیلن عایق الکتریسیته بوده و در اثر عبور جریان گاز که معمولا دارای ناخالصی و یا ذرات ریز نیز میباشد, الکتریسیته ی ساکن تولید میشود که دراین فرآیند الکتریسیته ساکن ابتدا در قسمت داخلی لوله ایجاد میشود و در همان جداره ی داخلی باقی می ماند. بارهای الکتریکی ایجاد شده به محض این که مسیری برای تخلیه از طریق اتصال زمین پیدا کنند به صورت جرقه ای خطرناک تخلیه میشوند بنابراین در زمان انجام عمل تخلیه هوا و در سایر شرایط مناسب امکان ایجاد جرقه وجود دارد و در صورت فراهم آمدن ۴ شرط:
۱-ایجاد الکتریسیته ساکن
۲-اتصال به زمین
۳-وجود گاز
۴-وجود اکسیژن یا هوا

ایجاد انفجار و آتش سوزی متصور است. البته بر اساس نظرات تایید شده مانند GTI (Gas Technology Institute) الکتریسیته ساکن ایجاد شده درجداره ی داخلی لوله, بعد از قطع گاز نیز در لوله پلی اتیلن گازرسانی باقی می ماند و در صورت نیاز به برش قسمتی از لوله به وسیله کاتر, جرقه ای ناشی از تخلیه ی الکتریسیته ساکن ایجاد خواهد شد. از طرفی شرایط زیر به عنوان عوامل تشدید کنندگی الکتریسیته ساکن باید مورد توجه قرار گیرند:

۱-مواقع استفاده از چلانگر( Squeezer)

۲-کاهش قطر خط لوله به دلایل دیگر

۳-وجود ناخالصی در جریان گاز

۴-نشت گاز در قسمتی از لوله به دلیل شکستگی  ویا هر دلیل دیگر.

ایجاد منافذ ریز در اثر الکتریسیته ساکن

تا کنون و در نوشتارها و دوره های آموزشی به خطرات ناشی از ایجاد الکتریسیته ساکن در لوله های پلی اتیلن, صرفا از منظر ایمنی نگریسته شده است و در این مباحث بر روی نحوه ی جلوگیری از ایجاد مثلث آتش تاکید گردیده است اما تحقیقات و بررسی های به عمل آمده نشان میدهد که الکتریسیته ساکن علاوه بر احتمال کمک به تشکیل مثلث آتش چگونه میتواند باعث بروز و ایجاد سوراخ های ریز در لوله و در نتیجه نشت گاز و مشکلات بعدی شود. برای اولین بار در سال ۱۹۸۴ شرکت Mountian Fuel  بعد از استفاده از چلانگر تعدادی سوراخ ریز در محل چلانده شده کشف کرد که بعدها ودر سال ۱۹۸۹ طی مقاله Mark Staker از شرکت Dirk S.Smith  به این موضوع اشاره کرد. همچنین درسال ۲۰۰۱ , Boca Raton مقاله ای دراین خصوص به رشته ی تحریر درآورد و بالاخره در سال ۲۰۰۳ Ray A.Ward با انتشار مقاله ای (light MLGW,gas Memphis and water) با ذکر شواهد به بررسی این موضوع پرداخت.

بر اساس مقاله ی نوشته شده به وسیله ی Ray A.WARD و با در نظر گرفتن کلیه تمهید ات لازم, یک انشعاب به قطر یک اینچ توسط یک واحد مجری وابسته به شرکت اجرا و به صورت موفقیت آمیز مورد تست قرار گرفت سپس به منظور بهره برداری از انشعاب در آینده, روی آن پوشیده شد. به دلیل ایجاد فاصله زمانی, انشعاب مورد تست مجدد قرار گرفت که طی آن در انشعاب, افت غیر مجاز مشاهده شد, لذا تست رد و انشعاب به منظور تست هیدرواستاتی از کانال خارج و در نتیجه تست, تعداد زیادی  سوراخ ریز در طول انشعاب کشف شد.

در بررسی های بعدی که در آزمایشگاه انجام شد تعداد ۹ سوراخ در فشار psi 80 آشکار شد در حالیکه در قسمت باقی مانده از حلقه هیچ گونه منفذ و مشکلی مشاهده نگردید. پس از آن کلیه ی رکوردها و سوابق ایرادها در حین تولید کنترل و مشحص شد که پروسه تولید لوله نیز هیچگونه مشکلی نداشته است. بررسی های بیشتر اثبات کرد که منافذ ریز ناشی از الکتریسیته ساکن هنگامی ایجاد میشوند که میزان بارهای الکتریکی ایجاد شده در اثر عواملی از قبیل مواردی که در بند الف توضیح داده شد آنقدر بالا روند تا بر قدرت تحمن لوله فایق آیند.
چرا که قدرت تحمل لوله پلی اتیلن مانند هر عایق الکتریکی دیگر مقداری معین و محدود است (Dielectric Strength). این امر با یک جرقه ی ناشی از تخلیه بارهای الکتریکی به زمین همراه بوده و در نتیجه این فرایند, پلی اتیلن خمیری و ذوب شده و باعث بروز نشتی در لوله میشود (Hot Arc). ولتاژ مورد نیاز برای ایجاد سوراخ, به خواص و ضریب دی الکتریک مواد پلی اتیلن و نیز ضخامت جداره لوله بستگی دارد. بدیهی است که در ضخامت های بیشتر برای غلبه بر قدرت تحمل دی الکتریک لوله به ولتاژهای بیشتری نیاز است.

در واقعه مورد بررسی ,آزمایش های انجام یافته نشان داد که در خلال پر کردن لوله به وسیله هوا برای تست فشار و نیز تخلیه هوا در انتهای آزمایش, احجام وسرعت هوا و شرایط آن باعث ایجاد یک بار الکتریکی(Static Charge) شده که این بار الکتریکی از قدرت تحمل دی الکتریک دیواره لوله بیشتر بوده است.

از نظر مشخصه ها و شکل ظاهری:
اولا قطر سوراخ ها در درون و بیرون لوله متفاوت هستند و اساسا قطر یک سوراخ بزرگتر از قطر سوراخ های دیگر است. سوراخ بزرگتر نشاندهنده ی محل شروع تخلیه بار الکتریکی و سوراخ کوچکتر مشخص کننده ی محلی است که تخلیه الکتریکی در آنجا پایان یافته است.
ثانیا سوراخ ایجاد شده به صورت سه شاخه (Tree-Shape) وبه همراه یک شاخه جانبی است.

بیشتر بخوانید: leaching چیست و فرآیند آن چگونه است برای درک این مطلب مقاله مربوطه را مطالعه بفرمائید. 

تحلیل و نتیجه گیری

بررسی های انجام یافته نشان میدهند که بیشتر از آن چه تصور میشود امکان ایجاد منافذ ریز در اثر الکتریسیته ی ساکن وجود دارد و سوراخ های ریز علاوه بر خطرات احتمالی ناشی از نشت گاز و نیز هزینه های تعمیرات, باعث هدررفتن مقادیر قابل توجههی گاز میشوند. مثلا انشعابی با ۸ سوراخ با قطری معادل ۷۵/۰ میلی متر در فشار عملیاتی تقریبی psi60 میتواند باعث تخلیه حدود ۲۵ متر مکعب گاز در ساعت شود و مقدار گاز تخلیه شده در هر سال (اگر متوجه این نشتی ها نباشیم) معادل ۲۱۹ هزار متر مکعب خواهد بود.

یک پیشنهاد عملی برای رفع این مشکل, استفاده از لوله های پلی اتیلن کراس لینک چند لایه, برای استفاده در خطوط گازرسانی و انتقال گاز است. با توجه به اینکه خواص نهایی محصولات پلیمری به شدت وابسته به فرایند شکل دهی آن است و امروزه در صنایع تولید لوله های پلی اتیلن علاوه بر اصلاح و بهبود خواص مهندسی پلی اتیلن, نحوه شکل دهی آن نیز مدنظر تولیدکنندگان پیشرو این محصولات قرارگرفته است.
یکی از روشهای موثر بهبود فرآیند شکل دهی صنعت ساخت لوله, روش چند لایه سازی توسط بکارگیری مکانیزم تولید کواکستروژنی است. در این روش خواص لوله به طور هم افزاینده توسط برهم کنش لایه های مختلف آن بهبود می یابد. همچنین میتوان محصولاتی تولید کرد که توافق بیشتری با نیازهای مصرف کنندگان در صنایع مختلف ازجمله صنعت گازرسانی، آب و فاضلاب داشته باشد (Tailor made production).

مثلا میتوان بدون کاهش خواص فیزیکی و مکانیکی لوله با استفاده از مکانیزم رهایش کنترل شده (Controlled Release) ضریب هدایت الکتریکی لایه خارجی یا داخلی رابه نحوی افزایش داد تا از تجمع بارها و تخلیه الکتریکی جلوگیری نمود. بدین وسیله گاز داخل لوله از خطر انفجار ناشی از تخلیه ی الکتریکی مصون میماند.

تلفیق فرایند تولید چند لایه سازی به روش کواکستروژن و استفاده از پلی اتیلن کراس لینک به عنوان لایه های داخلی و خارجی لوله را, راه حل اساسی برای خطوط انتقال گاز و هیدروکربورهای نفتی دانست و اضافه کرد: محصول این تلفیق علاوه بر اقتصاذی بودن, درمقابل گاز میعان شده (Condensed Gas) و هیدروکربورها, بسیار مقاوم بوده و دارای سطوح خراش ناپذیر است و به این سبب نصب آن بسیار ساده بوده و به بسترسازی های مرسوم لوله های پلاستیکی نیاز ندارد. این محصولات برای نصب به اتصالات خاصی احتیاج ندارند و به سادگی توسط اتصالات الکتروفیوژنی یا سایر اتصالات قابل اجرا هستند. همچنین با استفاده از مکانیزم رهایش کنترل شده میتوان لایه خارجی لوله را در مقابل حمله ی جوندگان مقاوم کرد.

پیشنهادات دیگری به طور اختصار قابل طرح میباشند:

۱: استانداردهای ایمنی در خصوص خنثی کردن الکتریسیته ی ساکن بیرون لوله های پلی اتیلن, توصیه های موثری ارایه کرده اند که لازم است به آنها توجه کامل شود.

۲: در مباحث استانداردهای ایمنی یا صنعتی در مورد الکتریسیته ساکن داخل لوله های پلی اتیلن, اقدام و یا توصیه خاصی وجود ندارد لیکن برخی روش های ابداعی دراین زمینه ارایه شده است.

۳: تجدید نظر در نوع لوله های پلی اتیلن مورد استفاده ازنظرجنس و یا فرآیند تولید (درصورت موثربودن و تایید مراجع ذیربط).

۴: افزایش سطح آگاهی واحدهای بهره بردار

وارد شدن صدمه به لوله های پلی اتیلن توسط جوندگان به ویژه موش ها

در سال های اخیر و پس از استفاده از لوله های پلی اتیلن در شبکه های مختلف آب وگاز کشور, مواردی مبنی بر ایجاد خسارت بر این لوله ها در برخی استانها مشاهده گردید که پس از تحقیق, علت آسیب دیدن لوله های پلی اتیلن, برخی جوندگان (موش وموریانه) تشخیص داده شده اند. این تخریب و تهاجم بسته به شرایط اقلیمی که لوله های پلی اتیلن درآن به کار گرفته میشوند, متفاوت است.

در استان خراسان برای اولین بار درسال۱۳۸۲ یک مورد مشکوک به موش خوردگی در یکی از شهرها گزارش شد که موضوع توسط واحدهای ذیربط در ستاد شرکت ملی گاز مورد بررسی قرار گرفت. متعاقب آن دو مورد موش خوردگی انشعات پلی اتیلن درتاریخ ۱۴/۹/۱۳۸۳ در یکی ازروستاهای اطراف خراسان کشف و انشعابات مورد نظر مورد تعمیرقرار گرفت, همچنین یک مورد جدید موش خوردگی درتاریخ ۱۹/۱۰/۱۳۸۳ دریکی از روستاها کشف و مورد تعمیر قرار گرفت.

درتاریخ ۱۱/۱۲/۱۳۸۳ نیز در همان روستا دو مورد دیگر موش خوردگی کشف و تعمیر شد که نکته جالب توجه این بود که یک مورد از موش خوردگی های کشف شده مربوط به انشعابی بود که قبلا ودر حدود سه ماه قبل یعنی ۱۴/۹/۱۳۸۳ مورد هجوم موشها قرار گرفته و محل نشتی تعمیرشده بود. علاوه بر این مواردی از موش خوردگی دراستان های لرستان و سمنان نیز گزارش شده است. ضمنا با توجه به بررسی های گسترده به عمل آمده در استان خراسان و بررسی انشعابات فولادی که در روستایی در مجاورت روستای مورد بحث نصب شده بودند آثار هجوم موشها به انشعابات فولادی نیز به اثبات رسید به طوریکه بعضا عایق و پوشش انشعابات فولادی از هجوم موشها درامان نمانده بودند.

خطرات صدمه به لوله پلی اتیلن توسط جوندگان

در واقع جوندگان نه تنها به علت استفاده از آب موجود در لوله پلی اتیلن آبیاری قطره ای  بلکه به علت طعم مطلوب محصولات پلیمری نیز به سمت لوله های پلی اتیلنی جذب میشوند. درشرایط خاص کاربرد به عنوان لوله های انتقال آب در برخی موارد حساس, میزان این تهاجم بسیار خطرناک بوده و میتواند سبب وقوع حوادث جبران ناپذیری شود. و اگر به عنوان لوله های انتقال گاز, استفاده شوند, این تهاجم بسیار خطرناک بوده و میتواند سبب آتش سوزی های گسترده درشبکه ی توریع گاز ووقوع حوادث جبران ناپذیر شود.

به علت ایجاد چنین مشکلاتی در لوله های پلی اتیلن مصرفی درشبکه های انتقال آب و فاضلاب  و با عنایت به گستردگی این شبکه ها در کشور, رفع معضل صدمه دیدن لوله ها توسط جوندگان دراستان های مختلف کشور از اهمیت و اولویت بالایی برخوردار است.

رفع مشکل صدمه دیدن لوله ها توسط جوندگان

برای حل این مشکل یکی ازساده ترین راهها برای لوله های در حال استفاده, بهینه سازی خاک اطراف لوله به روش های مختلف ازجمله استفاده از موانع فیزیکی مانند توری و سنگریزه میباشد.

اما بهتر آنست که از ابتدا و درحین تولید, بتوان درجهت عدم آسیب پذیری لوله های پلی اتیلن دربرابر عوامل خارجی نظیرجوندگان گامی علمی برداشت لوله هایی مقاوم در برابر این عوامل خارجی را تولید نمود.

برای تولید چنین لوله هایی, باید به لوله های پلی اتیلن, افزودنی های جوندگان اضافه شود, اما این کار دارای اشکالاتی میباشد:

نخست آنکه: تمامی افزودنی های ضدجوندگان که توسط مکانیزم های مختلف برروی آنها اثرگذاری دارند در بالک لوله یعنی ناحیه میانی از ضخامت لوله به سبب سرعت سرمایش پایین درهنگام تولید, ایجاد نواحی فومی یا اسفنجی میکنند. این مسئله برروی خواص فیزیکی و مکانیکی لوله تاثیر منفی دارد.

مسئله دوم: قیمت بسیار بالای مواد ضد جوندگان است که تولید لوله های پلی اتیلن را عملا از نظر اقتصادی ناممکن میسازد.

کلید حل مشکلات فوق در فرایند تولید لوله های چندلایه نهفته است. دراین شرایط لایه خارجی لوله ها به ضخامت ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ میکرون دارای مواد ضد جونده میشود. مزیت این سیستم در آن است که لایه خارجی به محض خروج از قالب پس  از عبور از کالیبراتور شروع به خنک شدن میکند و سرعت خنک کاری در این حالت از سینتیک اسفنجی شدن مواد ضدجونده بسیار سریعتر بوده و بدین سبب این مواد را درجا در پوسته ی خارجی لوله منجمد میسازد وآنها را از نظر مکانیزم رهایش باسرعتی بسیار کم و در مدتی بسیار طولانی انجام میشود.

بیشتر بخوانید: برای آشنایی با عایق کاری لوله گاز مقاله روش عایق کاری لوله گاز را مطالعه بفرمائید.

فرایند ساخت لوله ضد جونده در دو مرحله

۱- ساخت مستربچ ضدجونده

۲- تولید لوله ی ضدجونده

تلفیق مواد ضد جونده با بستر پلیمری ترموپلاستیک براساس مکانیزم کامپاندینگ میباشد و مواد ضد جونده توسط این مکانیزم به فیلرهای عامل‌دار شده, با ابعاد نانو توسط عوامل شیمیایی متصل میشود و در ماتریسی که ویسکوزیته ی آن ازنظر رئولوژیکی تصحیح شده بود, کامپاند گردید. اختلاط مستربچ فوق با پلی اتیلن گرید لوله منجربه ایجاد یک کامپاند یکنواخت و یک فاز غنی از مستربچ در پوسته کامپاند میشود. مستربچ ساخته شده به مواد پلی اتیلن اضافه و به اکسترودر لایه خارجی خوراک دهی میشود. سپس لوله با سایز ۲۵ و ۶۳ میلیمتر با SDR11 از خنک سازی در وایندرکویل, آماده تست میدانی میگردد.

تست میدانی

پس از پاس کردن تست های گروه CEN-1555 تست های میدانی زیرانجام میشود:

الف: لوله ضدجونده درقفش موش های موسوم به RAT قرار میگیرد که اجتناب لین جانوران ازلوله ی فوق کاملا مشهود است درحالیکه موش ها به نمونه ی شاهد (یک لوله معمولی) هیچ گونه عکس العملی نشان نمی دهند.

ب: لوله ضدموش به مدت ۲۴ساعت دردمای ۱۱۰سانتیگراد قرارداده میشود و سپس آزمایش الف تکرار میشود که نتیجه آن اجتناب مجدد جوندگان ازلوله ضدجونده و نزدیک نشدن به آن است.

ماده ضدجوندهای که معمولا مورد استفاده قرار میگیرد  رودرپل (Rodrepel) است. این ماده, ماده ای است غیرسمی و غیر خطرناک. ماده رودرپل  درکشور هند تولید شده و حاصل از فن آوری هوشمند و شیمی سبز میباشد, لذا استفاده از این ماده در تولید لوله های ضدجونده برای مصارف آبرسانی امکانپذیر است. درصورت استفاده از این ماده در لوله های پلی اتیلن, جوندگان کشته نمیشوند, بلکه جوندگان بوسیله مکانیسم های حسی (طعم بسیارتلخ وتحریک پوستی) از لوله های کارگذاری شده دوری می جویند.

بسیاری از شرکت های تولید کننده لوله و اتصالات پلی اتیلن در سایر کشورها نیز (نظیرامریکا) از ماده مذکور استفاده نموده اند و نتایج مثبتی درخصوص دوری جوندگان و حتی برخی پرندگان را ثبت نموده اند. لازم به ذکر است, ماده جونده رودرپل, هم به صورت گرانول جامد و هم به صورت مایع تولید میشود و علاوه بر لوله های پلی اتیلن, درمحصولات تولید شده از پلی اورتان, پلی پروپیلن, پی وی سی, کابلها و فیبرهای نوری نیز کاربرد دارند.

بدین ترتیب میتوان بدون کاهش خواص فیزیکی و مکانیکی لوله, لایه خارجی لوله را با استفاده از مکانیزم رهایش کنترل شده در برابر حملات جوندگان مقاوم نمود. ماده ضد جونده رودرپل ,دارای عمری بین ۵ تا ۴۰ سال میباشد. همچنین ازمزایای دیگر این ماده آن است که تا دمای ۱۴۰۰ درجه سانتیگراد پایداری حرارتی دارد و در صورت استنشاق خطری درپی نخواهد داشت. بدست آمدن نتایج مثبت, نشان میدهد که ماده ضدجونده رودرپل  میتواند علاوه برلوله های آب شرب, درلوله های گازرسانی نیز مورد استفاده قرارگیرد.

آزمایش های جهت تست میدانی

علاوه برتست های گروه CEN EN-1555 که مختص لوله های پلی اتیلن گاز میباشد, جهت تست های میدانی, میتوان آزمایشهای ذیل را انجام داد:

الف: لوله ی ضدجونده درقفس موش های موسوم به Rat قرار میگیرد که اجتناب این جانوران از لوله ی فوق کاملا مشاهده میشود, درحالیکه موش ها به نمونه شاهد (یک لوله معمولی) عکس العمل متفاوتی دارند.

ب: لوله ضدجونده به مدت ۲۴ ساعت دردمای ۱۱۰ درجه سانتیگراد قرار داده میشود و سپس آزمایش قبل تکرار میگردد که نتیجه آن اجتناب مجدد جوندگان از لوله ضدجونده و نزدیک نشدن به آن میباشد.

لازم به ذکراست, صرفه جویی درزمان وپول, مقاومت بیشتر در برابر سایشهای خارجی, همچنین کیفیت بالای سطح  روی لوله و مناسب جهت الکتروفیوژن از دیگرویژگی های این لوله های پلی اتیلن تولیدی میباشد که درآنها ماده ضد جونده به کاررفته است.

با بررسی موارد فوق میتوان نکات زیر را به عنوان راهنمایی برای بررسی های بعدی مدنظر قرار داد:

*هرنوع موشی قادربه حمله به لوله های گاز نیست و قاعدتا و (احتمالا) موش های صحرایی یا کیسه دار که دربرخی مناطق خاص زندگی میکنند از عهده ی این کاربر می آیند.

*همانگونه که دربالا ذکر شد هجوم موش های مورد نظر تنها مختص به لوله های پلی اتیلن نبوده و عایق لوله های فولادی نیز از این حملات درامان نیستند.

*یکی از نکات مشترک درموارد موش خوردگی لوله های پلی اتیلن اتفاق افتاده در استان خراسان سایز لوله میباشد. به نظرمیرسد که موشهای منطقه قادر به ایراد صدمه به لوله های با قطر بیشتر از ۲۵ میلیمتر (۶۳-۹۰-۱۱۰-۱۲۵-۱۶۰) نیستند.

*از دیگر نکات قابل توجه, عمق لوله های مورد هجوم است. بررسی ها, نشان میدهند که موش ها تنها درصورتی در پی ایراد صدمه به موانعی از قبیل لوله پلی اتیلن بر می آیند که این لوله ها به عنوان مانعی در مسیر حرکت آنها قرار گیرند; دراین صورت موش ها سعی در برداشتن مانع از مسیر عمدتا افقی خود میکنند. همچنبن براساس اظهار برخی متخصصان علوم جانوری, موش ها در نفوذ به اعماق زمین از نظر عمق با محدودیت مواجه هستند.

*آخرین نکته مفید, فصلی است که موش خوردگی درآن اتفاق می افتد, بررسیها نشان میدهد که موش خوردگی ها در فصول خاصی از سال(پاییز و عمدتا زمستان) میباشند.

پیشنهادات

درپایان پیشنهادات زیر به طور اختصار قابل طرح هستند:

  •  تجدید نظر در مطالعات امکان سنجی و طراحی اولیه به لحاظ کردن موارد خاص شبکه های پلی اتیلن
  • بررسی درعمق شبکه های پلی اتیلن درمناطق خاص
  •  تصمیم گیری مجدد در قطر انشعابات پلی اتیلن در مناطق خاص
  •  تفکر در نوع لوله های پلی اتیلن مورد استفاده (ازنظر جنس یا فرایند تولید) درصورت مثمرثمر بودن و تایید مراجع ذیربط
  • تشکیل یک تیم یا کمیته ی پژوهشی باحضور کارشناسان شرکت ملی گاز و متخصصان دانشگاهی در رشته های مرتبط و استفاده از پژوهش ها و تجارب موجود در سطح شرکت های گازاستانی به منظور شناسایی مشکلات و معضلات خاص لوله های پلی اتیلن و اتخاذ تدابیر لازم در مواجهه و برخورد با مسایل احتمالی, با رویکردی پیشگام و نگرشی پیشگیرانه.


دیدگاه شما

*